Duurzaam

Duurzaam. Een kreet die je steeds vaker aantreft op verpakkingen van etenswaar. Ik erger me aan die misleidende kreet die de reclamemakers bedacht hebben om ons zand in de ogen te strooien. Duurzaam geproduceerd lees je of nog erger duurzaam gevangen. Deze vis is duurzaam gevangen las ik op de verpakking van een tot filet gedegradeerde kabeljauw en vroeg me af hoe dat mogelijk was. Hij was immers dood en zat in een kunststof bakje met een cellovaantje erover. Ik bekeek het product aan alle kanten maar kon niet ontdekken wat er duurzaam aan was. De winkelbediende van deze groot grutter wist het ook niet. Ik gunde de vis een andere consument en legde het beest terug in het koelvak en besloot een andere maaltijd te kiezen. Boerenkool met worst zou het worden. Biologisch verantwoord las ik bij de struik groen aangekomen. Ja logisch, alles wat groeit is biologisch verantwoord dacht ik en donderde de struik in de mand. De rookworst bleek na een grondige inspectie duurzaam geproduceerd te zijn. Ach, dat varkentje wat in deze worst zat had zeker een prettig leventje gehad en omdat hij het zo leuk zou vinden om door mij opgegeten te worden was hij, geheel uit vrije wil, in deze rookworst gesprongen. Ik legde alles weer terug en ging op strooptocht door de winkel op zoek naar iets eetbaars. Kip misschien. Ik zag ze liggen in de vitrine in hun blote kont maar direct doemden de beelden op van de pluimveehouderijen bij me op waar die beestjes met z`n veertigen op een vierkante meter zaten. Ik kon geen keus maken en verliet de winkel met een doos gevulde koeken. Thuis op Google kwam ik erachter wat duurzaam gevangen vis inhoud. De vis wordt gevangen volgens de seizoenskalender om overbevissing tegen te gaan en er wordt gevist volgens de nieuwste technieken zodoende komt de vis onbeschadigd op uw bord. Kortom, de kreet duurzaam slaat nergens op want de kalender geeft aan wanneer er de meeste vis van een bepaalde soort aanwezig is en zodoende gemakkelijker te vangen. De zee is dan alleen maar eenvoudiger leeg te vissen. We verzinnen steeds nieuwe kreten om maar meer en vooral gezonder te consumeren. Het enige wat duurzaam en biologisch verantwoord is dat iedereen een eigen moestuintje heeft en zelf zijn beestjes gaat slachten en consumeren. Ik snap dat het voor stadsbewoners wat lastig te realiseren valt maar misschien heeft iemand buiten Jetta Klijnsma een goed idee?