Het celibaat staat de laatste tijd weer flink ter discussie en zeker na het uitkomen van het rapport van de commissie Deetman over het misbruik binnen de katholieke kerk. Grote groepen mensen wijzen richting celibaat als hoofdschuldige hoewel er niet wetenschappelijk is aangetoond dat er een verband bestaat tussen celibaat en misbruik. Ik geloof dat ook niet.
Het celibaat, zo stelt de kerk, zou er voor zorg moeten dragen dat wij beter zijn toegerust voor het uitoefenen van ons beroep, of beter gezegd roeping. Daar nu heb ik mijn twijfels over. Sterker gezegd: ik geloof er niets van.
De liefde tussen twee mensen mag best uitmonden in het tonen van lichamelijke affectie dus waarom zou dat voor een priester niet gelden? Let wel ik zeg liefde en gebruik niet de woorden genegenheid en vriendschap of wat het meeste voorkomt: begeerte. Begeerte kan weer leiden tot misbruik en dan is de ramp niet te overzien. Het celibaat is een prachtig streven alleen niet altijd houdbaar en bovendien zou het een vrije keus moeten zijn en niet zoals nu dwingend voorgeschreven.
U zal nu misschien denken beste lezer, hoe zit dat nou bij jou?
Het toeval wil dat ik gezegend of gestraft, het is maar hoe je het bekijkt, met een nogal mannelijk uiterlijk. Mijn huishoudster grapt vaak als ze mij een drankje brengt ``Shaken not Stirred`` daarmee refererend aan de eerste uitgave van de overbekende James Bond. U begrijpt beste lezer dat ik over gebrek aan vrouwelijke belangstelling niet te klagen heb. De vraag is echter wat ik ermee doe. Het antwoord is kort en simpel. Niets. Natuurlijk toon ik wel genegenheid en soms vriendschap maar nooit begeerte. Hoe zit het dan met liefde of beter gezegd verliefdheid?
Uiteraard heb ik daar wel eens last van. Ik zou een leugenaar zijn indien ik dat zou ontkennen maar tot op heden heb ik mijn celibatair leven nog steeds vol kunnen houden. Soms echter brengt iemand mij wel eens aan het twijfelen.
Zoals die dame, die zomaar uit het niets de kerk binnen kwam wandelen om een dienst bij te wonen. Het gezicht van een engel omgeven door prachtig diep zwart haar en ik kan u verzekeren beste lezer dat ze bij het uitdelen van de lichaamsdelen vooraan in de rij heeft gestaan. Als tijdens de dienst haar ogen de mijne kruisen en dat gebeurd regelmatig, voel ik iets wat ik niet onder woorden kan brengen. Verliefdheid? Aantrekkingskracht? Kortgeleden haalde ik bij het uitdelen van de hostie, wat ik overigens nog steeds op de ouderwetse manier doe, een grapje met haar uit. Toen het bevallige mondje openging om de hostie te ontvangen, trok ik mijn hand even terug. ``U plaagt mij`` zei ze met een stem die rechtstreeks uit de hemel leek te komen. ``Dat had Jezus waarschijnlijk ook gedaan`` zei ik zachtjes en gaf haar tenslotte de hostie.
Ze draaide zich glimlachend om en verdween uit zicht. Mocht ik ooit voor de bijl gaan en mijn belofte ten aanzien van het celibaat breken wil ik daar best verantwoording over afleggen. Maar alleen tegenover God.
zaterdag 17 december 2011
zaterdag 3 december 2011
Filteren
Niemand voed zijn kroost op in volledige vrijheid van denken. In verreweg de meeste gezinnen, en geloofsovertuiging speelt hierbij geen enkele rol, worden leefregels dwingend opgelegd en zijn zeker niet discutabel. Zo ontstaan Dogma`s welke in de regel voortslepen tot ver in de volwassenheid en zelfs tot aan de dood. De zogeheten opvoeders zijn in feite meer bezig met hersenspoelen dan met het begeleiden naar volwassenheid.
Het opstandige gedrag van de puber is niets meer dan rebellie tegen de opgelegde regels. Op de drempel van volwassenheid komen ze dan ook vaak in botsing met het verschil tussen gevoel en verstand. Op die zelfde drempel ontstaan ook dromen en wensen die als ze tot uitvoer gebracht zouden worden de wereld een stuk aangenamer zouden maken. Die dromen en wensen staan heel dichtbij een ideale wereld en liggen vaak in dezelfde lijn zoals deze zijn terug te vinden in de tien geboden. Hier heb je dus een bruikbaar filter om keuzes te kunnen maken.
De eerder genoemde dogma`s zitten overigens verscholen in de eerste drie geboden. De overige zeven, welke je tot een prachtig mens kunnen maken worden maar al te vaak vergeten.
Indien je het filter goed gebruikt kom je vrijwel nooit voor de lastige keus `gevoel` of `verstand` te staan. Ik zeg met nadruk vrijwel nooit omdat er een uitzondering is. De liefde. De liefde voor een mens of voor God is het mooiste goed op aarde maar kan tevens een alles vernietigende storm zijn en derhalve de veroorzaker van veel leed.
Misschien is er enige troost te putten uit de woorden van Jezus ` Vader, vergeef het hun, want ze weten niet beter` Vervolgens liet hij zich aan het kruis nagelen.
Het opstandige gedrag van de puber is niets meer dan rebellie tegen de opgelegde regels. Op de drempel van volwassenheid komen ze dan ook vaak in botsing met het verschil tussen gevoel en verstand. Op die zelfde drempel ontstaan ook dromen en wensen die als ze tot uitvoer gebracht zouden worden de wereld een stuk aangenamer zouden maken. Die dromen en wensen staan heel dichtbij een ideale wereld en liggen vaak in dezelfde lijn zoals deze zijn terug te vinden in de tien geboden. Hier heb je dus een bruikbaar filter om keuzes te kunnen maken.
De eerder genoemde dogma`s zitten overigens verscholen in de eerste drie geboden. De overige zeven, welke je tot een prachtig mens kunnen maken worden maar al te vaak vergeten.
Indien je het filter goed gebruikt kom je vrijwel nooit voor de lastige keus `gevoel` of `verstand` te staan. Ik zeg met nadruk vrijwel nooit omdat er een uitzondering is. De liefde. De liefde voor een mens of voor God is het mooiste goed op aarde maar kan tevens een alles vernietigende storm zijn en derhalve de veroorzaker van veel leed.
Misschien is er enige troost te putten uit de woorden van Jezus ` Vader, vergeef het hun, want ze weten niet beter` Vervolgens liet hij zich aan het kruis nagelen.
zondag 25 september 2011
De Deeltjesversneller
De wetenschap stond weer eens op zijn kop de afgelopen week vanwege het feit dat er deeltjes waren verstuurd die sneller bleken te gaan dat de snelheid van het licht. De speculaties waren natuurlijk niet van de lucht, omdat de theorie van Einstein hiermee onderuit gehaald werd en tijdreizen ineens ook tot de mogelijkheden ging behoren. Is dat nu zo?
Nee, en wel hierom: Het begrip tijd waarmee zo driftig gerekend wordt bestaat in feite niet. Tijd is namelijk een menselijke uitvinding. In het begin der mensheid hadden we een pientere knaap, laten we hem voor het gemak Adam noemen, die een stok in de grond stak en aan de schaduw kon aflezen of het ochtend dan wel middag was. Dat was weer handig voor Eva die dan op haar beurt weer wist wanneer ze het eten moest verzorgen. Een van de nakomelingen van Adam cirkelde al nadenkend om de stok heen en een weinig later zag de zonnewijzer het licht en produceerde de tijd. Nu lopen we allemaal met een Seikootje om de pols en evenals de uitgevonden kalender is het begrip helemaal geïntegreerd in onze maatschappij en kunnen we niet meer zonder.
De vraag die je moet stellen is: Ben je wel eens iemand of iets tegengekomen buiten deze dampkring die een horloge droeg? Met andere woorden: Is het begrip tijd belangrijk in het universum?
Kennelijk niet. Het universum heeft geen begin en eind ergo....wat moet je daar met tijd?
Hoe zit het dan met de theorie van Einstein?
Er wordt hier gerekend met variabelen. De lichtsnelheid bedraagt populair gezegd 300.000 km per seconde. Er wordt aangenomen dat indien je sneller gaat je terug gaat in de tijd. Die seconde waarmee ze rekenen is een onderdeel van de tijd die in feite er niet is en dus ook niet variabel kan zijn. De snelheid bestaat echter wel dus komen op de vraag hoe we moeten rekenen...
Het antwoord moet dan wel zijn: Indien we twee maal de snelheid van het licht reizen gaan we 600.000 km per seconde en zeker niet terug in de tijd. Einstein en vele anderen met hem zitten er dus gelukkig naast. Ik vind dat in het geheel niet erg.
Indien tijdreizen mogelijk zou zijn doemen meerdere horror scenario`s zich op en een daarvan is onsterfelijkheid. Dat gaat in tegen elke natuurwet die er bestaat en dat heeft weer niets te maken met het feit of je nu in God geloofd of niet.
Nee, en wel hierom: Het begrip tijd waarmee zo driftig gerekend wordt bestaat in feite niet. Tijd is namelijk een menselijke uitvinding. In het begin der mensheid hadden we een pientere knaap, laten we hem voor het gemak Adam noemen, die een stok in de grond stak en aan de schaduw kon aflezen of het ochtend dan wel middag was. Dat was weer handig voor Eva die dan op haar beurt weer wist wanneer ze het eten moest verzorgen. Een van de nakomelingen van Adam cirkelde al nadenkend om de stok heen en een weinig later zag de zonnewijzer het licht en produceerde de tijd. Nu lopen we allemaal met een Seikootje om de pols en evenals de uitgevonden kalender is het begrip helemaal geïntegreerd in onze maatschappij en kunnen we niet meer zonder.
De vraag die je moet stellen is: Ben je wel eens iemand of iets tegengekomen buiten deze dampkring die een horloge droeg? Met andere woorden: Is het begrip tijd belangrijk in het universum?
Kennelijk niet. Het universum heeft geen begin en eind ergo....wat moet je daar met tijd?
Hoe zit het dan met de theorie van Einstein?
Er wordt hier gerekend met variabelen. De lichtsnelheid bedraagt populair gezegd 300.000 km per seconde. Er wordt aangenomen dat indien je sneller gaat je terug gaat in de tijd. Die seconde waarmee ze rekenen is een onderdeel van de tijd die in feite er niet is en dus ook niet variabel kan zijn. De snelheid bestaat echter wel dus komen op de vraag hoe we moeten rekenen...
Het antwoord moet dan wel zijn: Indien we twee maal de snelheid van het licht reizen gaan we 600.000 km per seconde en zeker niet terug in de tijd. Einstein en vele anderen met hem zitten er dus gelukkig naast. Ik vind dat in het geheel niet erg.
Indien tijdreizen mogelijk zou zijn doemen meerdere horror scenario`s zich op en een daarvan is onsterfelijkheid. Dat gaat in tegen elke natuurwet die er bestaat en dat heeft weer niets te maken met het feit of je nu in God geloofd of niet.
maandag 16 mei 2011
Overpeinzing nr 2
Misbruik. Een afschuwelijk iets en de laatste tijd veelvuldig in het nieuws en zeker binnen de Katholieke kerk. Het is niet meer dan logisch dat misbruik binnen de kerk zwaarder in het nieuws wordt gebracht dan bijvoorbeeld misbruik binnen het gezin. Immers wij geestelijken hebben de kuisheid gelofte afgelegd. Paus Leo de eerste (440-461) is verantwoordelijk voor de invoering van het celibaat en die daarmee de woorden van een apostel van Jezus negeerde ``Het is beter te trouwen dan van begeerte te branden``.
Het celibaat zo stelt de kerk dient om het algemeen geestelijk vaderschap tot volle wasdom te laten komen om zodoende Christus te vertegenwoordigen op aarde. Dat is een prachtige gedachte maar voor een aantal geestelijken kennelijk niet uitvoerbaar en een steeds moeilijker wordende opdracht. Immers de verleidingen om ons heen zijn gigantisch geworden. Je hoeft internet maar open te klikken en je ziet dat de moraal tot het nul punt gezakt is. We kunnen daten, cammen, one night stands afspreken en god weet wat allemaal nog meer. Zelfs bij het afsluiten van een nieuw digitaal tv abonnement kom je tot de ontdekking dat de porno van je scherm afspat, wat overigens bijzonder vrouw onvriendelijk in beeld wordt gebracht, maar dat terzijde. Zelfs in de kroeg ben je niet meer veilig want er wordt meedogenloos geflirt en dat trekt een zware wissel op je standvastigheid.
Lieven de Caulter, cultuurfilosoof, schrijft in een Vlaams dagblad dat het celibaat pedofielen produceert. Ik wil dit met klem tegenspreken, immers pedofilie komt overal voor. Het zou een verkeerde weg zijn het celibaat aan te wijzen als hoofdschuldige. Ik denk dat we het meer moeten zoeken in de geestelijke zelf.
De geestelijke die met zichzelf en dus ook met de kuisheid gelofte in de knoop komt, dient meer aan zelfreflectie te doen in plaats van het op te kroppen en het aldus in een drama te laten eindigen. De hulpvraag van de ene geestelijke aan de andere zou volkomen legitiem moeten zijn en zeker niet verwerpelijk als we van de Bijbelse stelling uitgaan dat het vlees zwak is. Het vlees is echter alleen zwak als de begeerte of het verlangen sterk is. Het wordt echter de hel op aarde als we deze begeerte gaan projecteren op iets wat volkomen onschuldig is. Een kind.
De vraag die opkomt is deze:
Moeten we de geestelijken straffen waarvan bewezen is dat ze zich aan zulke praktijken hebben schuldig gemaakt? Ik weet het niet. Wel weet ik bijna zeker dat de schuldigen jarenlang in een hel geleefd hebben in de wetenschap zich te moeten verantwoorden tegenover het allerhoogste wat wij kennen. En leven in angst, verdriet en berouw tot aan de dood, is dat niet te ergste straf die er bestaat?
Het celibaat zo stelt de kerk dient om het algemeen geestelijk vaderschap tot volle wasdom te laten komen om zodoende Christus te vertegenwoordigen op aarde. Dat is een prachtige gedachte maar voor een aantal geestelijken kennelijk niet uitvoerbaar en een steeds moeilijker wordende opdracht. Immers de verleidingen om ons heen zijn gigantisch geworden. Je hoeft internet maar open te klikken en je ziet dat de moraal tot het nul punt gezakt is. We kunnen daten, cammen, one night stands afspreken en god weet wat allemaal nog meer. Zelfs bij het afsluiten van een nieuw digitaal tv abonnement kom je tot de ontdekking dat de porno van je scherm afspat, wat overigens bijzonder vrouw onvriendelijk in beeld wordt gebracht, maar dat terzijde. Zelfs in de kroeg ben je niet meer veilig want er wordt meedogenloos geflirt en dat trekt een zware wissel op je standvastigheid.
Lieven de Caulter, cultuurfilosoof, schrijft in een Vlaams dagblad dat het celibaat pedofielen produceert. Ik wil dit met klem tegenspreken, immers pedofilie komt overal voor. Het zou een verkeerde weg zijn het celibaat aan te wijzen als hoofdschuldige. Ik denk dat we het meer moeten zoeken in de geestelijke zelf.
De geestelijke die met zichzelf en dus ook met de kuisheid gelofte in de knoop komt, dient meer aan zelfreflectie te doen in plaats van het op te kroppen en het aldus in een drama te laten eindigen. De hulpvraag van de ene geestelijke aan de andere zou volkomen legitiem moeten zijn en zeker niet verwerpelijk als we van de Bijbelse stelling uitgaan dat het vlees zwak is. Het vlees is echter alleen zwak als de begeerte of het verlangen sterk is. Het wordt echter de hel op aarde als we deze begeerte gaan projecteren op iets wat volkomen onschuldig is. Een kind.
De vraag die opkomt is deze:
Moeten we de geestelijken straffen waarvan bewezen is dat ze zich aan zulke praktijken hebben schuldig gemaakt? Ik weet het niet. Wel weet ik bijna zeker dat de schuldigen jarenlang in een hel geleefd hebben in de wetenschap zich te moeten verantwoorden tegenover het allerhoogste wat wij kennen. En leven in angst, verdriet en berouw tot aan de dood, is dat niet te ergste straf die er bestaat?
dinsdag 10 mei 2011
Overpeinzing nr 1
De katholieke kerk en de club die daar aan hangt nemen al een poos standpunten in die ik op zijn zachtst gezegd moeilijk vind te verdedigen. De kerk keert zich tegen de zogenaamde homoseksualisering van de westerse cultuur begrijp ik uit de talloze maatregelen die zijn genomen tegen diegenen die zich te tolerant opstellen ten aanzien van dit fenomeen.
De denkfout die hier mijn inziens gemaakt wordt is dat er geen sprake is van homosekssualisering. We zijn nu eenmaal aangeland in een tijd dat alles bespreekbaar is en het ook geaccepteerd wordt dat iemand seksueel anders georienteerd kan zijn.
De kerk echter werpt ons weer een paar eeuwen achteruit door homo`s en lesbo`s te beschouwen als tweederangs burgers. Kinderen zou ik er niet door op laten voeden, twittert Mariska de Haas. De theoloog David Berger wordt zijn bevoegdheid om les te geven ontnomen door Kardinaal Joachim Meisner en zo zijn er nog talloze voorbeelden te noemen. Elkaar recht in de ogen kijkend meen ik te moeten vaststellen dat het hier om pure discriminatie gaat. Nog niet zo lang geleden gooiden we iemand verzwaard met stenen in het water om de onschuld vast te stellen. Is wat er nu gebeurt niet min of meer hetzelfde?
Ervan uitgaande dat God de wereld geschapen heeft en dus ook ons, wie zijn wij dan om te veroordelen?
Stuurde hij niet later zijn zoon om ons te leren wat liefde is of compassie en tolerantie? Zijn wij al zijn lessen vergeten? Afgaande op wat er nu gebeurd schaam ik mij te moeten zeggen dat de meeste van ons er weinig van onthouden hebben. Staat er niet geschreven tijdens de kruisweg:
Waar ik neerlig omringen mij leeuwen
mensen met vlammende ogen
hun tanden zijn speren en pijlen
hun tong zo scherp als een zwaard.
Het is erg gemakkelijk om mensen aan te vallen en te veroordelen indien er iets gevonden wordt wat door de Rooms Katholieke kerk niet gepast wordt bevonden. Het is jammer dat het denken van velen wordt bepaald door wat enkelen zeggen.
De denkfout die hier mijn inziens gemaakt wordt is dat er geen sprake is van homosekssualisering. We zijn nu eenmaal aangeland in een tijd dat alles bespreekbaar is en het ook geaccepteerd wordt dat iemand seksueel anders georienteerd kan zijn.
De kerk echter werpt ons weer een paar eeuwen achteruit door homo`s en lesbo`s te beschouwen als tweederangs burgers. Kinderen zou ik er niet door op laten voeden, twittert Mariska de Haas. De theoloog David Berger wordt zijn bevoegdheid om les te geven ontnomen door Kardinaal Joachim Meisner en zo zijn er nog talloze voorbeelden te noemen. Elkaar recht in de ogen kijkend meen ik te moeten vaststellen dat het hier om pure discriminatie gaat. Nog niet zo lang geleden gooiden we iemand verzwaard met stenen in het water om de onschuld vast te stellen. Is wat er nu gebeurt niet min of meer hetzelfde?
Ervan uitgaande dat God de wereld geschapen heeft en dus ook ons, wie zijn wij dan om te veroordelen?
Stuurde hij niet later zijn zoon om ons te leren wat liefde is of compassie en tolerantie? Zijn wij al zijn lessen vergeten? Afgaande op wat er nu gebeurd schaam ik mij te moeten zeggen dat de meeste van ons er weinig van onthouden hebben. Staat er niet geschreven tijdens de kruisweg:
Waar ik neerlig omringen mij leeuwen
mensen met vlammende ogen
hun tanden zijn speren en pijlen
hun tong zo scherp als een zwaard.
Het is erg gemakkelijk om mensen aan te vallen en te veroordelen indien er iets gevonden wordt wat door de Rooms Katholieke kerk niet gepast wordt bevonden. Het is jammer dat het denken van velen wordt bepaald door wat enkelen zeggen.
Abonneren op:
Posts (Atom)